Սեպտեմբերի 22-ին ես պետք է Հատիս լեռը բարձրանայի: Համացանցում նայել էի որտեղ է գտնվում, կարդացել էի տեղեկություններ նրա մասին և անհամբեր սպասում էի, թե ինչքան կկարողանամ հաղթահարել բարձունքը:
Ես իմ պայուսակում դրել էի աղբի տոպրակ, ձեռնոցներ, որպեսզի ճանապարհին հավաքեի աղբը, դեղատուփ, տաք շորեր, ալբոմ ու գունավոր մատիտներ:
Բայց դպրոցում սպասելիս, որոշ ժամանակ անց, ինձ ասացին,որ ավտոբուսում ինձ համար տեղ չկա, գումարը վերադարձրեցին , որը կորցրեցի և ցավոք սրտի ես այդպես էլ չգնացի իմ այդքան երկար սպասված ճամփորդությունը :
Արիս Մաթևոսյանի մեդիատիրույթ 